W życiu bywa tak, że nie wiesz co czujesz.
Nie rozumiesz swoich słabości, których kiedyś nie było.
Nie czujesz normalnych uczuć, które posiada każdy z nas, ale za to czujesz inne.
Takie dziwne.
Zakochujesz się, więc czujesz miłość.
Jesteś szczęśliwa, więc rozpiera cię to coś zwane tym całym szczęściem.
Jesteś zła, więc czujesz wściekłość, złość.
Lecz, gdy na drodze Bóg stawia ci anioła i diabła-gubisz się.
Uczucia szaleją.
Nie wiesz, co robić, więc wybierasz najprostszą opcję; brniesz w bagno, bo chcesz zobaczyć, jak się skończy.
Więc za nim cokolwiek zrobisz, najpierw przemyśl, czy robisz dobrze.
Bo zranić jedną osobę, a uszczęśliwić drugą jest bardzo łatwo.
Aż za bardzo.
*****
Cześć Wam wszystkim :)
Reaktywacja sił i powrót do moich kochanych Polaków. Stwierdziłam, że po Wellingerze, Hayboecku, Schlierenzauerze i innych, teraz muszę napisać coś "polskiego".
Bracia Kot wychodzą na polowanie, a co!
Uprzedzam, że to opowiadanie będzie nieco inne niż wszystkie, w których byli bohaterami głównymi.
Postaram się was nie zawieść, a wy nie zawódźcie mnie i udzielajcie się na blogu. Wasza obecność jest niesamowicie potrzebna.
Zapraszam ♥
Czytam twoje dwa opowiadania i już jestem głodna tego. Nigdy nie sądziłam, że będę czytać opowiadania o skoczkach i do tego tak wyczekiwać każdego rozdziału. Piszesz w taki piękny sposób, tak inaczej. Twoje historie są szalenie wciągające ;D czytając każdy rozdział mam przed oczyma to co czytam. Magia. *,*
OdpowiedzUsuńCzekam na rozdział i życzę dużo, dużo weny. ;*
Hej, hej :*
OdpowiedzUsuńBardzo się cieszę, że postanowiłaś stworzyć nowego bloga, nową historię, bo tak naprawdę uwielbiam opowiadanie o Andim, Gregoru i sposób Twojego pisania... <3
No ale na samym początku, oczarowały mnie te dwa kotki...
W komentarzu napisałaś mi, że jest to opowiadanie o Braciach Kotach, no więc skoro ja osobiście uwielbiam Maćka i Kubę to stwierdziłam, że muszę to zobaczyć. Otwieram linka i tu bardzo miłe zaskoczenie, bo pierwsze co widzę to dwa małe kotki (chociaż zdecydowanie bardziej preferuję Braci Kotów niż zwierzęta koty... :* )
No więc czekam na pierwszy rozdział i początek akcji...
Pozdrawiam :*
Ol-la
Kubuś w opowiadaniu i świat staje się piękniejszy *.* Nawet nie wiesz, jak jara mnie to, że postawiłaś na Kociaków! Kocham cię za to normalnie :D
OdpowiedzUsuńI te dwa kotki, ah, słabość do tych zwierzątek, jak i Maciejki z Kubiątkiem <3
Czekam na pierwszy rozdział ;*
zaprosiłaś mnie, więc jestem :)
OdpowiedzUsuńzaintrygował mnie prolog, zatem z niecierpliwością będę czekać na pierwszy rozdział.
pozdrawiam, buźka :*
dużo weny!
A więc tak ;* cieszę się, że założyłaś kolejnego bloga ;D dobrych opowiadań nigdy dosyć.
OdpowiedzUsuńJeszcze bardziej podbiłaś moje serce braćmi Kotami <3
Prolog bardzo ciekawy, tajemniczy, intrygujący, dlatego zostaję!
Kochana czasu życzę i weny ;*
Bjoerghild
Zapowiada się ciekawie. W końcu Maciek, i na dodatek Kuba! Lepiej być nie mogło :3 Z niecierpliwością czekam na kolejny rozdział.
OdpowiedzUsuńDo następnego :*
Skoro Maciuś i Kuba, to i ja :3 czekam na pierwszy rozdzial.
OdpowiedzUsuńWeny życzę :* /M
Blog o braciach Kot - będę na pewno!
OdpowiedzUsuńPrzy okazji, informuję o pierwszym rozdziale ;) http://dusty-hearts.blogspot.com/2015/02/1nowhere-to-crawl-and-nowhere-to-hide.html
Maciek i Kuba, Kochana Ty chyba wiesz, że Ja tutaj będę? :)
OdpowiedzUsuńBraci Kotów nie mogę sobie odpuścić. :)
Prolog : krótki, aczkolwiek bardzo intrygujący. Opowiadasz całą prawdę o uczuciach człowieka. ;) Czekam na pierwszy rozdział :)
Buziaki ;*
Zaprosiłaś więc jestem. Ja też postaram się coś napisać ale chyba nawet nie dziś. .. chyba, że tata pojedzie wcześniej do pracy. .. i przestanie siedzieć na necie bo na tel. to za dużo pisania.
OdpowiedzUsuńCzekam na kolejny, Marta :-*